Ogólny plan kont księgowych

W Norwegii standardowym planem kont jest NS4102. Wskazuje on schemat, gdzie powinno być zakwalifikowane dane zdarzenie gospodarcze.

Konto księgowe składa się z 4 cyfr. Najważniejsza jest pierwsza i od niej zaczyna się podział na:

1000 Eiendeler — majątek firmy. Tu znajdują się wszystkie środki trwałe (np. samochód firmowy lub lokal), konta bankowe, kasa, rozrachunki z klientami firmy itp.
2000 Gjeld og Egenkapital — dług i kapitał własny. Generalnie tutaj pokazane są rozrachunki, m.in. z dostawcami, z bankami, urzędami, pracownikami itp.

' 3000 Inntekter — przychody — na tych kontach wpisuje się przychody firmy. W zależności czy są to przychody za usługi czy sprzedaż towarów, czy są opodatkowane podatkiem VAT, czy zwolnione — w tej grupie kont umieszcza się kwoty netto z faktur przychodowych następnie zaczynają się koszty.

4000 Varekjap — zakup. Szczegółowy podział rozróżnia zakup materiałów, towarów lub półfabrykatów, krajowy lub zagraniczny i przyporządkowuje do różnych kont z tej grupy.
5000 Lannsutgifter — koszty związane z pracownikami. Oprócz wynagrodzenia, należy także zaksięgować wszelkie dodatki np. za korzystanie z auta służbowego, bonusy, dodatek za najem dla pracownika. Poza tymi składnikami płac są jeszcze opłaty pracodawcy (Arbeidsgiveravgift) i wynagrodzenia za urlop (Feriepenger).
6000 Annen driftskostnad — koszty operacyjne (m.in. amortyzacja, zakup narzędzi, maszyn o niewielkiej wartości, artykułów biurowych, ubrań roboczych oraz usługi najmu, doradztwa lub telekomunikacyjne itp.).
7000 Annen driftskostnad — koszty operacyjne np. koszty związane z samochodem, reklamą, podróżami służbowymi itp.).
8000 Finansinntekter og -kostnader, periodens resultat — przychody i koszty finansowe np. odsetki od kredytu i od depozytu, wynik finansowy firmy za dany rok,